Afgelopen zaterdag ontdekte ik in het Florence Nightingale parkje de winterakoniet (Eranthis hyemalis). De plant hoort bij de ranonkelfamilie, en is gemnakkelijk te herkennen aan de gele bloemen in combinatie met de stengelbladen, die in een krans van 3 staan. Die drie bladen zijn dan elk ook nog eens handvormig gedeeld, wat samen de indruk wekt van een uitgebreide waaier van blaadjes.
Vanmiddag kwam ik er eindelijk toe een foto te gaan nemen, maar helaas waren de bloemetjes al dicht. Wel een vrolijk gezicht!
In het midden van het Florence Nightingale parkje is een klein eilandje. De milieudienst van de gemeente den Haag heeft dat eens grondig opgeschoond. Het resultaat, zoals op bijgaande foto te zien is, is netjes, maar persoonlijk vind ik het jammer: het wilde, oerwoud-achtige karakter van de begroeing is verdwenen, ik vond dat wilde wel mysterieus en mooi!
Het hout lijkt men gedeeltelijk te hebben laten liggen, maar als houtwalletje. Het idee zal vermoedelijk zijn dat dieren daar beschutting kunnen vinden. Het lijkt me dat dieren veel; meer beschutting vinden in tussen het los liggende dorre hout over het hele eiland verspreid, als in 1 houtwalletje. Het resultaat is in ieder geval wel erg park achtig. Weinig natuurlijk, maar wel netjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten