LAW Grote rivieren Kaart A10-A9-A8-A7a Delft-Rotterdam

Zaterdag 21 september 2013

We parkeren onze auto aan het eind van de Libanonstraat in Delft. In het algemeen is het beter om de auto bij het eindpunt te parkeren, en dan het OV naar het beginpunt te nemen, maar we weten nog niet of we 2 of 3 kaarten zullen lopen.

Zonder probleem bereiken we het wilgenbosje waar we de vorige wandeling rechtsomkeert gemaakt hebben. Hoewel het 'rechtdoor' geen LAW teken draagt, ontwaren we dat wel 20 meter verder waar de grasdijk rechtdoor loopt. Vanaf hier is de tandhofkade een heerlijk rustig stuk wandelgenot.

Veel staat er niet meer in bloei: een gele kruisbloemige, witte dovenetel, paardenbloem, harig wilgenroosje. In de sloten naast het pad zie ik dat er Zwanenbloem en kikkerbeet gebloeid heeft, en vermoedelijk ook grote waterweegbree.

We kruisen verschillende hekken. De betonwegen die we moeten kruisen herkennen we niet direct, vermoedelijk worden de betonnen sporen bedoeld die we twee maal kruisen. Eenmaal moeten we langs een zwaan die vervaarlijk blaast. We passeren hem aan de oever van de smalle kade zo ver mogelijk van hem vandaan. Zo af en toe bevestigt een sticker of verflik dat we ons nog op het juiste pad bevinden, al zijn er niet veel mogelijkheden om te verdwalen.

Langs de Octave de Conickpad is de rust foetsie. Niet dat het er erg druk is, maar enkele grasmaaiers zijn bezig met de berm, er is wat verkeer op de asfaltweg, enzovoorts. Geverfde pijlen op de grond werken hier heel duidelijk. Het schelpenpad naar links is eveneens prima te vinden. We komen enkele lessende ruiters tegen, en arriveren bij Kerkbuurt.

 In de sloot vinden we pijlkruid, tot mijn verrassing nog mooi in bloei.
De eerste kaart, A10,  kunnen we afstrepen.

Bij y71062 staan we in dubio. Volgens het boekje moeten we rechtsaf, maar er staat hier een stickerdie aangeeft dat we hier juist niet heen moeten. Wat volgen we? De bewegwijzering is in principe altijd nieuwer dan het boekje, en zou dus maatgevend moeten zijn. Maar rechtdoor zie ik geen stickers. Ten onrechte concludeer ik uit de kaart dat we hier misschien niet onder de spoorbaan door kunnen. We kiezen voor rechtsaf. De route is goed te volgen, maar niet bijzonder aantrekkelijk. In de berm groeit wat zeepkruid. Verderop, bij de Polderweg, concluderen we dat we beter rechtdoor hadden kunnen gaan. Tsja, zoals de Fransen zeggen: met "als" stop je heel Parijs in een fles.

Het stukje langs de Schie brengt ons bij de A13. Ik ben vaak over de A13 naar Rotterdam gereden, maar leer Overschie nu toch van een andere kant kennen. Er hangen posters "Zonder Schie geen Overschie"; blijkbaar heeft de gemeente Rotterdam snode plannen. In het algemeen ben ik geen voorstander van "not in my backyard" acties - dat ben ik alleen wanneer het om mijn eigen achtertuin gaat - maar voor deze actie voel ik sympathie zonder te weten wat de gemeente Rotterdam in haar wijsheid heeft besloten.

Ook kaart A9 vinken we af.

Kaart A8 brengt ons door een stukje van het noorden van Rotterdam. Ik wil de bedenkers van deze route complimenteren voor de gevonden paden. Het is er voor een wereldstad rustig wandelen. De bewegwijzering houdt niet over maar is voldoende. Het voetpad brengt ons zonder problemen bij de spoorbaan.

We besluiten nog even een stukje van kaart A7 te lopen tot het daar aangegeven busstation. We missen de Hoofdlaan, en nemen een latere straat die ons naar de Erasmussingel brengt. Op de Ringdijk vinden we zonder problemen de bushalte. Hiermee reizen we naar Station Noord, en via via komen we weer in Delft bij de auto.


Vandaag afgelegd: 14 km
Totaal afgelegd: 48 km
Nog te gaan: 274-48=226 km.

LAW Hollands kustpad kaart 7

Zaterdag 14 september 2013. 

Deze kaart hadden we al een keer gelopen, maar bij de reorganisatie van het Westduinpark klopt de beschrijving niet meer. Binnen afzienbare tijd komt er een nieuwe versie van het boekje Hollands kustpad uit, maar tot die tijd bied ik de volgende beschrijving:

Zuid->Noord
Aan het eind van de boulevard links om 2 visrestaurants. Volg het asfalt wandelpad de duinen in dat vrijwel in het verlengde van de boulevard ligt.
Na een 350 meter bij de fietsenstalling en de jutterskeet rechtsaf. Bij het fietspad linksaf, en na een kleine 100 meter rechts het hekje door. Volg het grindpad. Na 200 meter een zandpad linksaf bij een paaltje met een groene kop. Volg de paaltjes met groene kop. Negeer een zandpad dat van links komt. Bij y-splitsing op de open vlakte rechts aanhouden. Het zandpad wordt een grindpad.
Aan het eind een hekje door, linksaf en al snel weer een hekje door. Asfaltpad volgen, op kruising rechtsaf asfaltpad volgen. Na de egeltjesopvang (wit gebouwtje) op de y-splitsing links aan houden en doorlopen tot een brede asfaltweg.

Noord->Zuid
Op de kruising met de brede asfaltweg rechtdoor. Negeer het pad van links.Voorbij de egeltjesopvang (wit gebouwtje) op kruising linksaf asfaltweg volgen. Hekje door en vlak daarna rechtsaf opnieuw een hekje door.
Na 10 meter grindpad naar links, het grindpad gaat over in een zandpad. Volg de paaltjes met de groene kopjes. In het open gebied bij de y-splitsing links aanhouden. Het zandpad komt uit op een grindpad,sla rechtsaf. Bij het fietspad hekje door, linksaf. Na een kleine 100 meter rechtsaf.
Vlak voor de zeereep bij de jutterskeet en de fietsenstalling linksaf. Dit asfaltpad volgen tot Kijkduin.Om twee viswinkeltjes heen rechtdoor richting boulevard.

Natuurlijk kan ik niet wandelen zonder wat planten observaties en foto's te maken.

De salomonszegel draagt blauwe vruchten - ik vermoed giftig.		De vruchten van de rimpelroos ken ik als rozenbottels. De zaadjes gebruikten we in onze kindertijd als jeukpoeder.
De bessen van de duindoorn staan bij duizenden gereed		Het slangenkruid staat nog mooi in bloed.
Ook de doornappel staat in bloei.		Dat geldt ook voor twee soorten Teunisbloem die ik onderweg tegenkom.

LAW Hollands kustpad kaart 3: 's Gravenzande - Monster

Zaterdag 7 september 2013.

Tussen Hoek van Holland en den Haag is nog 1 kaart die  we nog niet gewandeld hadden. Vandaag willen we die lacune opvullen.

Ondanks wat wegopbrekingen komen we zonder problemen bij het Arendsduin bij 's Gravenzande. De parkeerplaats rekent ons 2 euro voor een dagkaartje. Voor dat prijsje krijgen we er ook nog een vriendelijke groet en glimlach bij - waar vind je dat nog?

Het is bewolkt als we om half twaalf uit de auto stappen. Boven op de strandovergang staat de helm in bloei. Het duin is hier een paar jaar geleden verbreed als natuurcompensatie. In 2020 zou volgens een informatiebordje de groene knolorchis hier moeten bloeien. Ik heb twijfels, maar we zullen zien. Op het moment zien we alleen helm en zeeraket. Eenmaal op het strand breekt  de zon door en gaan onze zomerjasjes de rugzak in.

Op het strand liggen nogal wat schelpen, maar die nieuwe schelp die uit Korea onze stranden zou veroveren zie ik niet. Misschien is hij ook te veel gelijkend op de inheemse schelpen. Wel ligt er nogal wat blaasjeswier.De oude golfbrekers steken hier gedeeltelijk uit het zand de zee in.  Op een ervan rust een vreemde ronde ton, manshoog. We herinneren ons dat die er een aantal jaren geleden ook lag.

Na 2,7 km zouden we weer het strand moeten verlaten. Ik weet niet wie dat fantastische criterium heeft bedacht, maar er is 1 gebrek: wij beschikken niet over een ingebouwde kilometer teller. Het boekje zegt erbij dat dit bij een strandovergang met een trap moet zijn.

Na een half uur geen strandovergangen gezien te hebben, komen we er enkele tegen. Helaas zonder trap. Bij de derde strandovergang vertrouw ik het niet meer. We gaan omhoog, en rusten even uit. We zijn inderdaad een overgang te ver. Hier groeit de blauwe zeedistel. Gelukkig kunnen we even verderop het kustpad weer oppikken. Zowel bewegwijzering als beschrijving zijn hier prima in orde. We lopen over de Slaperdijk. In het begin is het hondenuitlaarpad voor de hier gelegen camping, maar al spoedig zien we meer duinflora. Om een kruisdistel zwermen hommels en een kleine oranje vlinder. Thuis gekomen vermoeden we dat dit de kleine vuurvlinder is.

Na het oversteken van de asfaltweg lopen we even verkeerd, maar ontdekken snel dat we rechtdoor hadden gemoeten. Langs de sloot groeit Koninginnenkruid, Teunisbloem en Watermunt. Wanneer we het bruggetje bijna in zicht hebben, vinden we het welletjes en keren terug.

In Monster lopen we langs de binnenduinrand terug. Bij de overgang die we hadden moeten hebben, neem ik even een kijkje op strand: bij de strandpaal met een paraplu hadden we omhoog gemoeten.

We volgen het fietspad door de duinen terug richting 's-Gravenzande, en kiezen het nieuw aangelegde pad over de zeereep. Aan het eind moeten we nog een kilometer over een pad langs de duinvoet lopen. Floristisch een leuk stukje: niet alleen grote kattenstaart, maar ook watergentiaan, rode waterlelie (aangeplant), muskuskaasjeskruid en knikkende distel.

Het determineren en fotograferen van de planten houdt wat op, en onderweg hebben we een paar keer rust gehouden, zodat we pas om vier uur bij de auto terug zijn.

Helm	Onbekende ton	Een zandhopper is bezig
Een kalme zee	De blauwe zeedistel is vrijwel uitgebloeid en vaak al verdord	De kruisdistel gonsde van de hommels
Kuistdistel met kleine vuurvlinder	Zeepkruid	Enkele onverwachte grazers

Gewandeld: 78 km Te gaan: 213-78= 135 km