Trekvogelpad Hoenderloo - Jachtslot St Hubertus

Woensdag 30 april 2014

Eigenlijk was het de bedoeling om vandaag een stuk van het Marskramerpad te lopen, maar Jos is wat moe, en het hele stuk naar Stroe is ruim 20 kilometer, ruim boven onze conditie. We kiezen daarom voor een stukje van het park Hoge Veluwe.

We nemen de auto naar de Hoenderloo ingang van het park, en parkeren daar moeiteloos rond 11 uur in de ochtend. Het pad is prima aangegeven, en verwijdert zich al snel van het fietspad en de drukte van de ingang. Over smalle bospaden lopen we richting noordoosten. Van het Trekvogelpad hebben we geen boekje, maar de bewegwijzering is goed. Het voert ons langs Siberië, een vergrassend heideveld, majestueuze beukenbossen en gemende bossen naar het St Hubertus Jachtslot. Ik determineer niet elke boom, maar we komen in elke geval Zwarte den, Grove Den, Jeneverbes, Lijsterbes, Amerikaanse eik, Zomereik, Ruwe Berk, Rhododendron, Beuk, Brem en Eenstijlige meidoorn tegen.

Even voorbij het slot is het Trekvogelpad afgezet, en we moeten even omlopen. Hier raken we even de weg kwijt. Gelukkig hebben we een kaart van de Veluwe waarmee we ons kunnen oriënteren. Langs de rand van het Otterlose Zand lopen we terug naar het Jachtslot. Hier nemen we twee van de gratis witte fietsen om daarmee terug te gaan naar de Hoenderloo ingang. Onderweg begint het te donderen, en met de eerste regendruppels bereiken we de auto.

Marskramerpad: Miggelenberg-Hoenderloo

Dinsdag 29 april 2014
Gisteren stopten we bij het vakantiepark. Vanochtend miezert het, en vanmiddag worden stevige buien verwacht. Omdat we geen zin hebben de hele dag binnen rond te hangen, gooien we de regenkleding aan en lopen we via het Marskramerpad naar het dorp.

Op de Weihkamperweg staan de bermen vol in bloei: dagkoekoeksbloem, fluitenkruid, Lelietjes-van-dalen, vergeet-mij-nietjes,  schijnpapaver, roze winterpostelein, een paars gekleurd viooltje, gele gevlekte dovenetel, look zonder look, zenegroen, hondsdraf: niet te veel om op te noemen, maar wel te veel om te onthouden.

Even verderop voert het pad langs het Heldringskerkje, genoemd naar de predikant die enkele bewoonde plaggenhutten ontdekte en zorgde voor een waterput, een school en een kerk. Afgelopen zondag ochtend gingen we er naar de kerk. Een vriendelijke 'inboorling' vertelt ons dat de kerk niet, zoals vaak wordt beweerd, het oudste gebouw van het dorp is, maar een woning schuin er tegenover. Het schijnt ook dat de pastorie eerder klaar was dan het kerkgebouw, iets waarvoor ds. Heldring zich schaamde.

We wandelen door het dorpje naar de westkant. In de berm van de provinciale weg staat een eenzame vogelmelk in bloei. De determinatie vind ik lastig: de bloemen lijken meer in een langwerpige bloeiwijze te zijn gerangschikt dan in een scherm of tros,  waardoor de gewone vogelmelk afvalt. Die hebben we wel vaker gezien, en hij ziet er toch anders uit. Dan blijven de knikkende vogelmelk en de piramide vogelmelk over. Bij de knikkende vogelmelk staan de bloemen in een naar een kant gekeerde tros. Hier zijn de bloemen aan een kant van de tros afgestorven. Van 2 tandjes naast de helmknoppen, die de knikkende vogelmelk zou moeten hebben, kan ik niets ontdekken. De bloemstelen zijn alle iets meer dan 1 cm lang, wat tegen de gewone vogelmelk en tegen de piramide vogelmelk pleit. Voor de piramide vogelmelk is het te vroeg. De knikkende vogelmelk lijkt me het waarschijnlijkst, maar ik kan me gemakkelijk vergissen.


Waar de route voor kaart 33 ophoudt, keren we terug. Door het dorp lopen we terug, maar nemen nu het Trekvogelpad. Vanuit Flora perspectief blijkt dit minder interessant dan de heenweg. Wel volgen we het pad zonder moeite, al hebben we er geen boekje van, dus de bewegwijzering blijkt prima.

Gelopen: 8,2+3,7=11,9 km
Te gaan: 351,8-3,7=348,1 km

Marskramerpad Beekbergen - Miggelenberg

Maandag 28 april

Ja, ik weet het: zowel het Hollands Kustpad als het grote Rivierenpad zijn nog lang niet af. Dus waarom niet eerst die twee afmaken voor we aan een nieuw pad beginnen? Het antwoord is simpel: we zitten een weekje  op Landal park Miggelenberg, en dit pad loopt er vlak langs.

Volgens 9292.nl zou de syntusbus om 12.11 uit Hoederloo vertrekken. We staan na wat gehaast om 12.10 bij de halte. Geen bus te zien. Zou de bus te vroeg zijn geweest? We besluiten nog even te wachten en ons geduld wordt beloond, want om 12.15 komt de bus. In Apeldoorn is het even een kwartiertje wachten op de bus naar Beekbergen. Daar stappen we uit bij halte Smittenberg.

Het pad is prima aangegeven, de bewegwijzering verdient een dikke 8, en dat geldt voor de hele route. De beschrijving in het boekje is hier en daar wel wat verouderd. Een voorbeeld: "Einde weg na slagboom linksaf". Ik zie geen slagboom, en dat komt niet doordat ik bijziend ben.

Het stikt hier overigens van de Lange afstands en streekpaden, want het eerste stukje lopen we samen met het Maarten van Rossum pad. Al snel duiken we het bos in. Een mooi gemengd bos, met verschillende soorten loofbomen zowel als naaldbomen. Er bloeit weinig, alleen een enkele Lijsterbes is getooid met schermen witte bloemen. De bosbodem is bedekt met grote hoeveelheden bosbessen. De vruchten zijn er al wel, maar nog lang niet rijp.

Het pad is afwisselend, verschillende malen zijn het mooie smalle voetpaadjes die de zandheuvels op en af dalen. Op een van de heuvels van het Spelderholt vangt een wit bloempje met 6 of 7 kroonblaadjes mijn oog. Mijn vrouw weet direct de naam: Zevenster. We hebben hem een keer eerder gezien: in een hochmoor in Duitsland, op een zeer vochtige plek. Hier is de bodem niet droog, zeker niet na de regen van de afgelopen dagen, maar we zitten hier wel op een heuveltop, dus ik kan me niet voorstellen dat het hier voortdurend vochtig is. Nu merk ik het gemis aan een goede camera, zowel het cameraatje in mijn mobiel als het zakcameraatje van Jos pakken het subtiele verschil in wittinten niet. Het is in ieder geval een mooie vondst.

 Aan het eind van kaart 33 slaan we linksaf naar het bungalow park. We kruisen het Veluws zwerfpad en het trekvogelpad, die langs het park lopen. Morgenmiddag wordt veel regen verwacht, dus het kleine stukje naar het dorp vormt een mooi stukje voor morgenochtend.

Gelopen: 8,2 km
Te gaan: 360-8,2=351,8 km
.

LAW Grote rivierenpad Buren - Tiel

Zaterdag 5 april 2014

Jos haalt met het trekkertje aardig wat sahara zand van de ruiten voordat we wegrijden. Het weer is bewolkt, met kans op zowel regen als zon. De bestemming is Tiel: we willen van de bloesem genieten. Dit stuk van het Grote Rivierenpad is onderdeel van het vroegere Lingepad.

Onderweg staat het raapzaad in de bermen van  de A13 en de A15 prachtig goudgeel in bloei. In Tiel parkeren we bij het Burgemeester Hasselmanplein. Niet goedkoop, en net nadat we betaald hebben maakt een vriendelijke vrouw ons er op attent dat het vandaag gratis parkeren is.

Het station staat keurig aangegeven. Daar moeten we even wachten op bus 46 naar Buren. We zijn niet de enige wandelaars: in de bus maken we kennis met een Brabants echtpaar dat het Maarten van Rossumpad volgt. Ook zij vertrekken vanuit Buren.

In Buren staat een keurige paal die de kruising van de twee lange afstandswandelpaden aangeeft. In Buren missen we de afslag door het centrum. Dat komt eerder door onze gehaastheid dan door de bewegzijzering: die verdient de hele route gewoon een 9. Bij de brug pikken we het spoor zonder probleem weer op.

Even buiten de Buren zien we al de eerste fruitboomgaarden. Een wandelaarster met hond vertelt ons dat de kersen al uitgebloeid zijn, en het nu de tijd van de peren en appelbloesem is. De perenbloesem is wit, en staat in trossen, de appelbloesem is roze en de prunus bloeit voordat de bladeren er zijn. Dat is toch van een afstand wat beter waarneembaar dan het "stijlen vrij, dan peer" en "Stijlen in het onderste deel vergroeid, dan appel" uit de flora van Heukels, als is het misschien niet zo exact en betrouwbaar. Eind van de maand is volgens haar de bloesemtocht, al is dan waarschijnlijk alles uitgebloeid.

De peren staan inderdaad uitgebreid in bloei. Op het stuk wat wij lopen lijkt vooral peer te worden geteeld. De afgelopen week las ik in de krant dat veel Nederlandse telers van appel op peer overschakelen, en dat lijkt hier ook te gebeuren. Een appelboer rijdt met mest naar zijn land. Volgens hem is volgend weekend de bloesemtocht.


De kilometertjes lopen vandaag gemakkelijk weg. Begon bij onze vorige tocht de pinksterbloem net aan zijn bloei, nu staan ze in elke berm bij honderden. Dat geldt ook voor het raapzaad en de ereprijs.
Landgoed Soelen met het gelijknamige kasteel ziet er goed verzorgd uit. In de bocht van een asfaltweg even verderop groeit symphytum x uplandicum, vermoedelijk verwilderd vanuit een van de tuinen.
Een akker met koolzaad wissel het landschap af.  Nu ik het zo duidelijk aangeplant zie, worden de verschillen met raapzaad ook duidelijker.

Via de doodlopende Linge lopen we Tiel binnen. Voor we het weten zijn we bij de auto terug. Het winkelcentrum is gezellig druk, en we nemen nog even een kijkje, vooral om een plaatje van de legendarische Flipje te schieten. Dat standbeeld mag ondertussen wel een likje verf hebben.








Vandaag afgelegd: 9,1 km

Gedaan: 84+9,1=93,1 km

Nog te gaan: 190-9,1=180,9 km.