zaterdag, oktober 25

LAW : Grote rivierenpad : Tiel - Ochten

Zaterdag 25 oktober 2014

Donderdagavond kijken we het weerbericht: doen we het wel of doen we het niet? De verwachting is toch we veel regen. Vrijdagavond bekijken we opnieuw de weersverwachting. Nu is er nog steeds kans op ene bui, maar er komen vanuit het westen toch vooral opklaringen het land binnendrijven.

En wanneer zaterdagochtend de lucht grotendeels blauw gekleurd is, staat het besluit vast: we gaan. De keuze is gevallen op een stukje grote rivierenpad, van Tiel naar Ochten. We parkeren de auto in Ochten op een rivierdam beneden de dijk. Er staan verschillende vissers, dus dit zal wel een vertrouwde plek zijn.

Een bus van Arriva brengt ons snel naar Tiel. Daar is het nog even lopen naar het veerpontje. Dat veerpontje is een verrassing: alleen voor voetgangers en fietsers. Voor 2 euro 10 mogen we allebei mee.
Een vriendelijke dame uit Tiel vertelt dat ze ook wandelt. We laten haar in het boekje zien hoe we willen wandelen. Ze vertelt dat we rustig langs de waaloever over het zand kunnen wandelen. Alleen over het laatste stukje is ze niet zeker: het is een tijd geleden dat ze daar is geweest. Ondertussen is het grijs bewolkt. Niet egaal grijs, voor de liefhebber zijn er verschillende grijstinten te bewonderen.

Bij het verlaten van de veerpont gaat zij rechtsaf naar het westen. Wij volgen de weg tot aan het veerhuis. Hier gaat de hoofdroute rechtdoor, maar met het lage water willen we graag de alternatieve route door de Wamelsche Waarden. Die alternatieve route zou hier linksaf gaan en zijn aangegeven met een bordje "struinroute". Dat bordje ontbreekt. We volgen een poosje de halfverharde modderweg, en steken dan door het weiland naar de Waaloever. Er staat schrikdraad, maar daar kunnen we zonder probleem overheen. Achteraf gezien hadden we even terug moeten lopen. Boer, ons excuus!

Langs de Waaloever blijkt het een plantkundig soortenrijk gebiedje te zijn. Ondanks dat het eind oktober is, staan er verschillende planten in bloei. De reukloze kamille, guldenroede, het duizendblad, kruisdistel en het boerenwormkruid zijn algemeen bekend, maar ik zie ook drie soorten die ik niet direct kan thuisbrengen. Een ervan is een zuring, de andere twee composieten. Ik concentreer me op een plant met gele buisbloemen en witte lintbloemen, en kom uit op de smalle aster. Een leuke vondst.
Verschillende malen belemmert schrikdraad de voortgang, maar bij de rivier kunnen we er langs. Misschien is dit alternatief toch opgeheven.

In de rivier zelf zijn de kribben, die vanaf de oever loodrecht de rivier insteken, afgegraven. De dame op de veerpont vertelde ons dat RWS ze aan het vervangen is door dammen die evenwijdig aan de rivieroever lopen. De rivier moet dan meer water kunnen afvoeren.

Het is wat lastig om uit de beschrijving van het boekje op te maken waar we weer omhoog moeten. We vinden na wat zoeken een gemakkelijk paadje na een bakstenen bouwwerk dat tot vlak bij de rivier komt. De weg die we hierna tussen de weilanden volgen brengt ons bij het oostelijke uiteinde van Wamel.

Kaart 39 is een beetje een 'moetje'. Via de brug over de Waal voor de N323 komen we terug op de Noordoever. Op het asfalt lopen de kilometers wel gemakkelijk en snel weg. Veel gemakkelijker dan op het zand langs de Waal. Exact volgens het boekje  verlaten we deze weg en gaan verder over de Waalbandijk. In principe zouden we deze dijk tot aan Ochten kunnen volgen, maar er zijn twee plaatsen waar de route van de dijk afwijkt.

In de berm groeit een paarse composiet. Ik vermoed cichorei, ondanks de lage hoogte, maar stop niet om dit te controleren. Eigenlijk geen goed gevoel bij. Maar we moeten nog vijf kilometer, en de verschillende grijstinten verschuiven nu toch naar de donkerder soorten. Even later begint het te regenen. Capes om dus.

De eerste afslag naar de Heersweg is gemakkelijk te vinden. Het is hier goed lopen. Na een ruime kilometer komen we terug op de dijk. De tweede afslag is onduidelijk. Het boekje vermeldt een graspad tegenover de Lappenafweg. Hier is wel een graspad, maar het hek zit stevig op slot. Het hek ernaast heeft de bekende wit-rode sticker, maar leidt naar een modderige akker. We besluiten de dijk te volgen.

Die loopt lekker door. Een klein uurtje later zijn we bij Ochten, waar we de auto keurig terugvinden.


Vandaag afgelegd: 13,6 km
Gedaan: 121,7+13,6=135,3 km
Nog te gaan: 273,3-135,3=138,0 km








Geen opmerkingen: