Vrijdag 2 september 2016
In de auto op de heenweg is er een prachtig zonnetje met wat hoge bewolking: dit belooft prachtig wandelweer. We parkeren de auto in Hei- en Boeicoop. Helaas duurt het nog bijna een uur voordat de bus komt, en dat is een belbus, die we een uur van te voren hadden moeten bestellen. Dus eigenlijk zouden we nu 2 uur moeten wachten op de bus. Daar hebben we geen zin in, dus lopen we dit traject maar 'tegen de richting in'.
We vinden het pad gemakkelijk terug. Over het boerenerf (koffie en thee verkrijgbaar), na de schuur linksaf. en snel weer rechstaf. We wandelen hier door de weilanden. Op de achtergrond is tijdens deze wandeling voortdurend vaag het geluid van de A28 te horen, maar waar in Nederland is dat niet het geval? Het is in ieder geval herlijk ruim en weids polderlandschap. De lucht ruikt schoon. Verse zuurstof voor bedorven kantoorlongen.
Het overstapplankje bestaat uit stenen, en is voor Jos te laag. Of het hek is te hoog, net hoe je het bekijkt. Het touwtje waarmee het hek is vastgemaakt kan gemakkelijk los en ook gemakkelijk weer vast. We zijn te gast, en proberen ons dus zo netjes mogelijk te gedragen. Langs de slootkant groeit watermunt, ruwe smeerwortel, rode klaver, haagwinde, grote kattenstaart, tandzaad, en natuurlijk ontbreekt het harig wilgenroosje niet. In de weilanden zitten ooievaars, reigers, rietganzen en meeuwen.
Na het oversteken van de weg komen we in de Bolgerijse griendbossen. In de berm van het smalle wandelpad groeit een van de eerste paddenstoelen, de aardappelboleet. De herfst begint langzaam toch. Het geaderd witje en het bruin zandoogje dartelen in het zonnetje rond.
Over een rustige weg wandelen we tot het Merwedekanaal. De brug draait net open, en we wachten tot twee schepen gepasseerd zijn. Het zonnetje is met de noorderzon vertrokken en ik trek mijn zomerjasje aan.
Wanneer de brug sluit, zetten we er weer de wandelpas in. Met een beetje doorstappen moeten we de bus van kwart over een Uit Lexmond naar Hei- en Boeicoop kunnen halen. Over de Lekdijk stapt het lekker door. In Lexmond genieten we bij de kerk van onze meegebrachte lunch. Het zonnetje is terug van weggeweest, en op de een of andere manier smaken dan zelfs de boterhammen lekkerder.
De buurtbus komt een paar minuutjes vroeger dan aangekondigd, compleet met praatgrage chauffeur. Waarom is deze man buschauffeur? Hij loopt een carriere als toeristische gids mis. Onderweg vertelt hij ons de complete geschiedenis van de streek.
Dit traject was het laatste Nederlandse stukje van het Grote Rivierenpad. Er resteert nu nog 23,5 kilometer in Duitsland.
Vandaag afgelegd: 10,1 km
Gedaan: 239,3 + 10,1 = 249,4 km
Nog te gaan: 23,5 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten