dinsdag, mei 16

Moselsteig etappe 17: Ediger-Eller - Senheim

Disndag 16 mei 2017

In Senheim is een keurig parkeerplaatsje waar we direct de auto neerzetten. De bedoeling is de helft van het traject Ediger naar Beilen te lopen. Ik heb, net als gisteren, last van mijn voet en 16 km is te veel. Jos vindt snel een bushalte. Maar dat is wel de bus richting Cochem, en we willen richting Ediger-Eller. Gelukkig, VRM heeft een app. gisteravond gedownload, laten we hem eens proberen. Ja, over een half uur rijdt er een bus naar Cochem. Vandaar kunnen we naar Ediger-Eller. Maar waarom die omweg? Raadsel. Gisteravond hadden we een andere route.

Wanneer de bus komt, vertelt de buschauffeur dat er een bus vanaf de brug vertrekt die naar Ediger gaat. Wij lopen naar de brug. Daar vertrekt de bus net voor onze neus. Helaas. We besluiten om niet een uur te wachten op de volgende bus, maar het traject in omgekeerde volgorde te lopen. In Nederland zijn de routes 'tegen de richting in' altijd minder goed bewegwijzert dan in de normale richting, maar de bestickering is hier dermate goed dat we dit wel aan durven. We lopen door het dorpje Senhals, bewonderen even het kleine kerkje, steken de weg over en lopen door de wijngaarden geleidelijk omhoog. Beneden ons ligt Nehren. Het lijkt alsof we richting twee gerestaureerde Romeinse graven staan, maar dat is schijn. Er leidt wel een zijweg naar toe, maar die laten we liggen.

Elke wijngaard behoort bij een 'Weingut'. Uiteraard staat dat de naam van de trotse eigenaar op een bordje vermeld. De ranken botten uit. Hoewel we volgens de bordjes verschillende soorten druiven passeren, zien de uitbottende bladeren er voor mij allemaal identiek uit.

De Moselsteig is een populaire route. Een groep van 4 wandelaars, die we op een vorige wandeling zagen vertrekken, zien we nu weer. We ontmoeten ook verschillende echtparen, meest van middelbare leeftijd, die de route wandelen. Een grote roofvogel vliegt een meter of twintig boven ons. In de camera lijkt hij dan toch heel klein. Enkele hagedissen schieten voor ons weg wanneer we langs hun muurtjes wandelen. Ja, dit is jullie terrein. Opnieuw is het een vlinderrijk traject: koolwitjes, parelmoer, citroengeeltje en een erebea.

Geleidelijk dalen we af richting Ediger. Wanneer we denken dat we verder zullen dalen, moeten we opeens steil omhoog langs een wijngaard. Nu weten we in ieder geval wat de wijnboeren hier moeten doen om aan de kost te komen.

We komen tien minuten voor tijd bij de bushalte bij het station. Hier moeten we bus 711 hebben. De chauffeur van een schoolbus vertelt dat die met 5 a 10 minuten komt. Niet dus. We moeten ruim een uur wachten op de volgende bus. Voor 3 euro per persoon mogen we terug. Onderweg stappen nog enkele passagiers in, die gezien hun boze reactie richting chauffeur ook sinds de vorie bus hebben staan wachten.

De auto is kokend heet. Dat is te verhelpen met open ramen en deuren.

Enkele planten onderweg:

Brem

Gewone vogelmelk

Wrattige wolfsmelk,euphorbia verrucosa




Geen opmerkingen: