zaterdag, januari 13

Grote Rivierenpad: Kinderdijk - Krimpen a/d IJssel

Zaterdag 13 april 2018

Over de Lekdijk rijden we, na familiebezoek, richting Kinderdijk. M'n nieuwe routewijzer, Waze, een Nederlands product, adviseert de Lek bij Schoonhoven over te steken, maar we hebben best 10 minuutjes extra over om vanaf de dijk van het uitzicht op de nog steeds hoge waterstand te genieten.
Waze adviseert me herhaaldelijk naar links te gaan, adviezen die ik stelselmatig negeer. Gele waarschuwingsborden over omleidingen en wegwerkzaamheden genieten bij mij even weinig vertrouwen: in het weekend laat men vaak de borden staan maar wordt de weg beschikbaar gesteld. De app en de borden hebben gelijk. Via een achteraf weggetje komen we weer op de dijk terug, maar hebben wel tijd verloren.
We zijn net op tijd om met het pontje mee te gaan. Met de auto steken we de rivier over, en parkeren in Krimpen a/d Lek in de smalle Dorpsstraat, waar vlak bij het veer nog gratis parkeerplekken vrij zijn..

Bij het pontje pakken we moeiteloos de wandelroute op. Het is al ruim 3 uur, de tijd vliegt. De bestickering is hier ruim voldoende. We wandelen nu aan de andere kant van de Lek over de dijk. Het is januari, dus de oogst aan bloeiende planten is gering, een enkele kamilleplant siert hier de berm. De dijk kent mooie, ruime huizen die ik me als eenvoudig ambtenaar niet kan veroorloven. Maar dromen zijn gratis.

Over enkele smalle binnendoorpaadjes volgen we min of meer de rivieroever, tot we linksaf slaan. Een rustige Breekande en even rustige Meent voeren ons naar het noorden. Door een jong aangelegd en (te) keurig onderhouden Krimpenerhout wandelen we naar Krimpen a/d IJssel. Hier loopt de route gedeeltelijk samen met een "Polderpriratenpad", aangelegd om kinderen vertrouwd te maken met de natuur in de polder. Het is kwart over vier wanneer we bij de kruising aankomen, te laat om door te wandelen naar het Loetbos. Ik raadpleeg m'n 9292 app: helaas gaat het twee uur kosten om met het ov weer bij de auto terug te geraken. We besluiten langs de N477 terug te wandelen. We passeren een bushalte, waar alleen op door de weekse dagen en alleen in de spits een bus rijdt.

Alles bij elkaar een 7 of 8 km, niet veel, maar we voeren langzaam op.

Geen opmerkingen: