zondag, maart 18

Deltapad: Burgh Haamstede - Westenschouwen.

Zaterdag 17 maart 2018

We parkeren in Burgh Haamstede op een vrijwel verlaten parkeerplaats. Gratis. De bedoeling is de bus naar Westenschouwen te nemen, en dan terug te wandelen naar Burgh Haamstede. Dan lopen we met de richting van de route mee, in plaats van tegen de richting in. We lopen naar de Noordstraat, het centrum. Volgens de 9292-app vertrekt de bus over 4 minuten op 3 minuten wandelen van hier. Tijdsdruk, stress, we lopen verkeerd. De bushalte stond voor onze neus, maar we keken meer op onze mobiels dan om ons heen. Nu missen we hem. De volgende bus vertrekt pas over een uur.

Dan maar naar Westenschouwen wandelen, en de bus op de terugweg nemen. We wandelen door een verlaten centrum van Burgh Haamstede. De wind is snerpend koud. Volgens de meteorologen is het al twee weken lente, maar ik voel er niets van. Geen van ons drieën, want dochter Margreet loopt mee. De straten zijn schoon, maar de paden zijn met een dunne laag sneeuw bedekt. Motsneeuw dikt de sneeuwlaag langzaam aan. Aan het eind van de Moolweg duiken we de duinen in.

Bunkers! En niet 1 of 2, maar genoeg om het halve Duitse leger in WO 2 in te verstoppen. We wandelen omhoog. De sneeuw maakt het pad glad, maar we dragen alle drie bergschoenen en komen zonder moeite boven. Vanaf de top genieten we van een mooi uitzicht.

We dalen af naar een open zandvlakte. Of moet ik sneeuwvlakte zeggen? Het landschap is door beheerders open gekapt, amerikaanse vogelkers is verwijderd, en shetland ponies zijn losgelaten als grote grazers. Er zijn volop natte duinvalleien gecreerd, en de voedzame toplaag is verwijderd. Hiermee zou de oorspronkelijke duinvegetatie moeten herstellen. Of de zeedorp vegetatie hiermee terug keert, betwijfel ik persoonlijk.

Het KNMI had gewaarschuwd dat de gevoelstemperatuur tussen de -5 en de -10 kon liggen, een voorspelling die uitkomt. Ondanks deze temperaturen komen we verschillende wandelaars en joggers tegen. Opwaaiende stuifsneeuw levert mooie uitzichten. Het is te koud om op een bankje van onze lunch te gaan genieten; we eten onze bammetjes al wandelend.

Gelukkig hebben we de gure wind in de rug. Wat dat betreft hebben we geluk dat we de bus gemist hebben. Halverwege de wandeling gaat het landschap over in bossen. Hier zijn we beschut tegen de felle, koude wind. We komen nu ook schotse hooglanders tegen. 30 cm lange ijspegels hangen aan een betonnen gebouwtje. Wanneer we de gebouwtjes van Staatsbosbeheer bereiken, weten we dat we Westenschouwen bereikt hebben.

Volgens google maps hebben we 17 minuten om een bushalte te bereiken die over 14 minuten vertrekt. Flink doorstappen dus. Wanneer we de bushalte bereiken, blijkt dat we nog een kwartier moeten wachten.

Gewandeld: 117,2 + 7,4 km = 124,6km
Te gaan: 195,1 - 124,6 = 70,5 km

Geen opmerkingen: